Όσον αφορά τον ρότορα που χρησιμοποιώ στο αζιμουθειο ένα από τα βασικά κίνητρα για να τον κατασκευάσω αντί να τον αγοράσω ήταν η παράμετρος του κόστους. Οι ραδιοερασιτεχνικοί ρότορες γενικά είναι δυσανάλογα ακριβοί σε σχέση με την δυσκολία κατασκευής τους. Το κόστος δε για κάποιο μεγάλο μοντέλο είναι δυσβάσταχτο. Η αρχική έμπνευση προήλθε από μια υλοποίηση συναδέλφου που την εντόπισα στο site του SV1BSX και χρησιμοποιούσε έναν μειωτήρα τέντας σε συνδυασμό με ένα μοτέρ από υαλοκαθαριστήρα αυτοκινήτου. Η κατασκευή ήταν ολίγον τι πρόχειρη αλλά 100% λειτουργική.
Ο πρώτος ρότορας που σχεδίασα χρησιμοποιούσε έναν βιομηχανικό μειωτήρα 60:1 και ένα μοτέρ υαλοκαθαριστήρα το οποίο συνδεόταν απευθείας στην είσοδο του μειωτήρα. Η πραγματική πρόκληση όμως ήταν το πως θα τοποθετούνταν το ποτενσιόμετρο και τα limit switches πάνω στον ροτορα. Τελικά η λύση που επιλέχτηκε έκανε χρήση ενός βοηθητικού άξονα πάνω στον οποίο τοποθετήθηκαν και ο οποίος έπαιρνε κίνηση μέσω γραναζιών από την έξοδο του μειωτήρα. Η υλοποίηση αυτή δούλεψε με επιτυχία για ένα χρονικό διάστημα στο κεραιοσυστημα μου. Το μόνο πρόβλημα ήταν ο όγκος της κατασκευής ο οποίος καθιστούσε δυσχερή την τοποθέτηση του μέσα σε έναν πύργο. Οπότε αποφασίστηκε αξιοποιώντας την προηγουμένη εμπειρία να σχεδιαστεί εκ νέου ρότορας σε πιο βολική συσκευασία!
Το βασικό πρόβλημα που προκύπτει είναι η σωστή τοποθέτηση του μοτέρ. Η λύση που επιλέχτηκε φαίνεται στις φωτογραφίες. Όλες οι άλλες επιλογές ήταν ή άβολες ή τεχνικά πολύπλοκες χωρίς να δικαιολογούν το κέρδος σε όγκο. Ο βοηθητικός άξονας τοποθετήθηκε όσο το δυνατόν πιο κοντά και χρησιμοποιήθηκε ένα ποτενσιόμετρο 360 μοιρών της bourns . Στην έξοδο του ρότορα υπάρχει ένα μηχανικό κάπλερ για απόσβεση των βίαιων κραδασμών. Από ότι βλέπετε η μετάδοση της κίνησης γίνεται με ιμάντες Τ5. Παρότι δουλεύουν μια χαρά, η καλύτερη επιλογή θα ήταν απλά γρανάζια. Όμως παρόλο το ψάξιμο σε καταστήματα τα μόνα γρανάζια που υπήρχαν ήταν σιδερένια τα οποία εκτός του ότι σκουριάζουν ήταν και πολύ βαριά. Για αυτό το λόγω επιλέχτηκε η λύση με τους ιμάντες για όλο-αλουμίνιακη κατασκευή. Οι ηλεκτρικές συνδέσεις και οι δίοδοι τοποθετηθήκαν μέσα σε ένα die cast κουτί. Για μια πλήρη περιστροφή 360 μοιρών ο χρόνος είναι περίπου 50 δευτερόλεπτα.
Ο πρώτος ρότορας που σχεδίασα χρησιμοποιούσε έναν βιομηχανικό μειωτήρα 60:1 και ένα μοτέρ υαλοκαθαριστήρα το οποίο συνδεόταν απευθείας στην είσοδο του μειωτήρα. Η πραγματική πρόκληση όμως ήταν το πως θα τοποθετούνταν το ποτενσιόμετρο και τα limit switches πάνω στον ροτορα. Τελικά η λύση που επιλέχτηκε έκανε χρήση ενός βοηθητικού άξονα πάνω στον οποίο τοποθετήθηκαν και ο οποίος έπαιρνε κίνηση μέσω γραναζιών από την έξοδο του μειωτήρα. Η υλοποίηση αυτή δούλεψε με επιτυχία για ένα χρονικό διάστημα στο κεραιοσυστημα μου. Το μόνο πρόβλημα ήταν ο όγκος της κατασκευής ο οποίος καθιστούσε δυσχερή την τοποθέτηση του μέσα σε έναν πύργο. Οπότε αποφασίστηκε αξιοποιώντας την προηγουμένη εμπειρία να σχεδιαστεί εκ νέου ρότορας σε πιο βολική συσκευασία!
Το βασικό πρόβλημα που προκύπτει είναι η σωστή τοποθέτηση του μοτέρ. Η λύση που επιλέχτηκε φαίνεται στις φωτογραφίες. Όλες οι άλλες επιλογές ήταν ή άβολες ή τεχνικά πολύπλοκες χωρίς να δικαιολογούν το κέρδος σε όγκο. Ο βοηθητικός άξονας τοποθετήθηκε όσο το δυνατόν πιο κοντά και χρησιμοποιήθηκε ένα ποτενσιόμετρο 360 μοιρών της bourns . Στην έξοδο του ρότορα υπάρχει ένα μηχανικό κάπλερ για απόσβεση των βίαιων κραδασμών. Από ότι βλέπετε η μετάδοση της κίνησης γίνεται με ιμάντες Τ5. Παρότι δουλεύουν μια χαρά, η καλύτερη επιλογή θα ήταν απλά γρανάζια. Όμως παρόλο το ψάξιμο σε καταστήματα τα μόνα γρανάζια που υπήρχαν ήταν σιδερένια τα οποία εκτός του ότι σκουριάζουν ήταν και πολύ βαριά. Για αυτό το λόγω επιλέχτηκε η λύση με τους ιμάντες για όλο-αλουμίνιακη κατασκευή. Οι ηλεκτρικές συνδέσεις και οι δίοδοι τοποθετηθήκαν μέσα σε ένα die cast κουτί. Για μια πλήρη περιστροφή 360 μοιρών ο χρόνος είναι περίπου 50 δευτερόλεπτα.
73 de SW1IXP
