Νέες αματορικές εντυπώσεις!

Μετά από άπειρες εργατοώρες επιτέλους φτάνει στο τέλος η κατασκευή του SDR πομποδέκτη. Με 10 πλακέτες στο εσωτερικό του -στριμωγμένου πλέον- κουτιού το integration τελικά αποδείχτηκε ένας μικρός άθλος (τόσο λειτουργικά όσο και χωροταξικά). Αποφάσεις που πάρθηκαν στα αρχικά στάδια της σχεδίασης (πχ. modular σχεδίαση) τελικά απέδωσαν στη συνέχεια όσον αφορά την αποσφαλμάτωση και το ξεπέρασμα των –αναπόφευκτων- παιδικών ασθενειών  (με 20+ time critical σήματα ελέγχου πολλά πρέπει να διασφαλιστούν ότι θα δουλεύουν σωστά). Υπάρχει ένα link στη σελίδα δεξιά όπου μπορείτε να κατεβάσετε ένα pdf με την συνοπτική παρουσίαση του μηχανήματος (το όποιο ανανεώνεται σταδιακά).

Εντυπώσεις μέχρι στιγμής

Το πέρασμα του υλικού στο λογισμικό (όσο είναι εφικτό στην πράξη στα πλαίσια ενός shack) είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία η οποία μεταξύ άλλων απλοποιεί αρκετά την καθημερινή συμβίωση με τα μηχανήματα (πχ. μεταφέροντας το κομμάτι του χειρισμού στον υπολογιστή και ενοποιώντας τον χειρισμό με τις υπόλοιπες εφαρμογές του υπολογιστή).

Μια άλλη πτυχή είναι η αισθητή μείωση των κουτιών-καλωδίων  τα όποια αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό ιδίως αν κάποιος ασχολείται και με ψηφιακές διαμορφώσεις. Ο γραφών πλέον έχει ένα shack που αποτελείται ουσιαστικά από το PC  και δύο μαύρα κουτιά (ο π/δ και ο ελεγκτής των ρότορων) και έναν ελάχιστο αριθμό καλωδίων.

Άδειο γραφείο = περισσότερος χώρος για κατασκευές! :)

 Ίσως μακρόν το σημαντικότερο χαρακτηριστικό μιας SD σχεδίασης μέσω υπολογιστή είναι το πραγματικό panadapter. Το γεγονός ότι πλέον βλέπεις ένα κομμάτι του φάσματος όπως σε ένα spectrum analyzer είναι ανεκτίμητη  δυνατότητα η όποια μετατρέπει την χρήση από καθαρά ακουστικό-κινητική  σε οπτικό-ακουστικό-κινητική. Σε ένα άνοιγμα στα 2 μέτρα πχ. κάποιος μπορεί με μια ματιά να δει ΌΛΟΥΣ τους σταθμούς που λαμβάνονται.

Φάσμα σε κλασικής σχεδίασης π/δ;

Πλέον πάρα πολλοί π/δ έχουν την δυνατότητα να απεικονίζουν στην οθόνη τους με κάποιο τρόπο ένα κομμάτι του φάσματος. Δυστυχώς όμως οι υλοποιήσεις που ακολουθούν κατά κανόνα οι κατασκευαστές απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν επιτυχημένες ( και αυτο ειναι ανεξάρτητο του κόστους του μηχανήματος...), στην πράξη ειναι άχρηστες και αποτελούν ουσιαστικά μια εφεντζίδικη προσθήκη. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως  πολλά μοντέλα έχουν τα «κυβικά» να σηκώσουν ένα πραγματικό panadapter στην οθόνη τους. Από ότι φαίνεται μάλλον οι μεγάλοι κατασκευαστές κρίνουν ότι οι ρ/ε το μόνο που θέλουν είναι μια ροδέλα και γκλίτερ στα μηχανήματα τους.

Υπάρχει όμως και το s meter…

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το θέμα του προσδιορισμού της ισχύος του λαμβανόμενου σήματος ( διάβαζε s-meter…).  Γιατί οι κατασκευαστές δεν ακολουθούν το πρότυπο  δεν το κατάλαβα ποτέ... Σε ενα τεχνικό χόμπι οι κατασκευαστές πλην εξαιρέσεων προτιμούν να παρέχουν αβαθμονόμητα s meter που απλώς ανεβοκατεβαίνουν. To λογισμικό που χρησιμοποιώ μετά από απλό καλιμπράρισμα έχει ακρίβεια καλύτερη από 1dB στον προσδιορισμό του σήματος… Το μηχανημα είναι σχεδόν test instrument από μόνο του.

 

Και κατι ακομα...

 

Προσωπικά δεν έχω κοιτάξει ποτέ πίσω από τότε που μεταπήδησα στο PowerSDR. Αυτό από μόνο του τα λέει όλα...

73 de SV1IXP